امروز صبح با نیت اتمام حجت اومد دفتر.
تمام عصبانیت دیروز رو گذاشتم پشت در و نشستم رو صندلیم.
آدم برای نادیده گرفتن جماعتی، دلیل زیادی لازم نداره... یه حرف ساده کافیه!!!
پارسال وقتی بچه های اداری رو آوردم طبقه همکف و روابط عمومی رو بردم طبقه اول، اعتراض می کردن که چرا ؟؟؟ گفتم مگه نمی گفتید که کسی حجم کارای ما رو نمی بینه، این کارو کردم که دیده بشید!!!
دیروز بعد از یکسال که از اون ماجرا می گذره، اعتراضشون اینه که چرا اداری باید همه جا باشه و در مورد همه چیز نظر بده، با این شرایط کسی کارای ما رو نمی بینه.
نتیجه گیری:
برای آدم که بی شعوری خودشو مهمترین خصوصیت خودش می دونه، هیچ درمانی وجود نداره
تمام عصبانیت دیروز رو گذاشتم پشت در و نشستم رو صندلیم.
آدم برای نادیده گرفتن جماعتی، دلیل زیادی لازم نداره... یه حرف ساده کافیه!!!
پارسال وقتی بچه های اداری رو آوردم طبقه همکف و روابط عمومی رو بردم طبقه اول، اعتراض می کردن که چرا ؟؟؟ گفتم مگه نمی گفتید که کسی حجم کارای ما رو نمی بینه، این کارو کردم که دیده بشید!!!
دیروز بعد از یکسال که از اون ماجرا می گذره، اعتراضشون اینه که چرا اداری باید همه جا باشه و در مورد همه چیز نظر بده، با این شرایط کسی کارای ما رو نمی بینه.
نتیجه گیری:
برای آدم که بی شعوری خودشو مهمترین خصوصیت خودش می دونه، هیچ درمانی وجود نداره
