كسي چه ميدونه كه ياد يه نامه عاشقانه با ادم چه ميكنه

يا يك كلمه

يا يك نگاه

چه فرقي مي كنه كه آ‌دم اصلا چي بوده و حالا چي هست

اما اينو مطمئنم

بعد از اينكه تو خراب خراب شدي

اگه همه عالم هم دست به دست هم بدن

نمي تونن تو رو بسازن

خيلي از فاصله ها رو نمي شه با سفر پر كرد...

مقصد كه باشي، به سويت مي ايند و بر مي گردند

هميشه فاصله اي هست

مي داني

اين روزها فهميده ام

فاصله ها از انچه به نظر مي ايند، بي رحم ترند

مقصد كسي نباش

مي آيد و بر مي گردد

بعد تو مي ماني و تنهايي

بعد تنهايي مي ماند و تو

شرار نگاهي كه آتش زده

ياد كلامي كه فروخورده شده

رويي كه مشتاقي به ديدارش و از تو برگردانده شده

دلتنگي صدايي كه روياهايت را ساخته

گرمي دستي كه تورا نوازش كرده

و شيريني لب هايي كه تو را بوسيده

هميشه چيزي براي الهام گرفتن هست

با اين حال

غم انگيز است زماني كه نخستين جرقه

پيچيده شده در حريري از شگفتي و هيجان

گاهي حتي در يك "چرا"

فراموش مي‌شود

تنها به جرم اينكه بايد روزي عريان شود و نمي شود