پنجشنبه، آذر ۰۴، ۱۳۹۵

توبره

ديگه امروز اون روي سگم بالا اومد؛

پنجشنبه و جمعه كه ميشه عكسشو مي فرستن تو كانال خانوادگيشون به فاتحه و صلوات خوندن

امروز ديدم دوباره يكيشون همينكارو كرد

برداشتم زير متنش نوشتم:


*

گفتند، چيزي بگو كه براي زير يك قاب عكس مناسب باشد؛ 

گفتم، بنويسند:

"انتهاي زندگي مرگ است؛ فرقش تنها در اين است كه بگويند:

حيف شد كه مُرد

يا 

خوب شد كه مُرد"

*


پ ن.:

١)

اينجوري بخوام اداي با شخصيتا رو در بيارم، نتيجه اش همين ميشه كه آروم نمي گيرم؛ بايد فحشو مي كشيدم بهشون كه ديگه اداي آدماي موجه و خداشناس و مردم دار رو جلوي من در نيارن

دلمم خنك مي شد

٢)

ترجيح مي دم يه از خدا به دورِ گمراه باشم تا يكي از چنين جماعت متظاهري كه هزارتا كثافت كاري مي كنن، آخرشم پنجشنبه و جمعه ها فاتحه و صلوات تحويل هم مي دن

٣)

اگه يه عده دوست دارن يه چيزايي رو فراموش كنن، اما من بعد از يه سال هنوز آلزايمر نگرفتم و همون چيزا رو خوب يادمه

٤)

زنده بودم كاه و جوام ندادي، مُردم توبره ... و باقي قضايا