اكثراً صدام مي كرد محبوب
مي گفت فقط من حق دارم تو رو محبوب صدا كنم
نمي دونم چي شد يهو ياد اين افتادم
شايد تاثير اين غزل سعدي بود كه با اين بيت شروع مي شه:
*گرم بازآمدی محبوب سیم اندام سنگین دل*
*گل از خارم برآوردی و خار از پا و پا از گل*
اين روزا ديگه خودمو "چرا پيچ" نمي كنم
اين دنيا مرامش اينه كه اون موقعي چيزي ازش مي خواي، محل سگ هم بهت نذاره.
