دنياي اين روزهاي ما دنياي نشانه هاست
چه شد كه ميان اين همه نشانه
به پلك بستني
نشاني تو را گم كردم؟
من كجاي اين قصه گم شدم؟
شب
معدن
جاده
كوير
هر كسي نداند،
تو خوب مي داني جهان من جايي ميان اين واژه ها جا مانده است؛
براي من
از تو تنها همين مانده
و گوشه دنجي از آسماني سمت تو كه آنجا
برج اسد مي رقصد.
