دوست داشتم طی اتفاقی فیسبوک و گوگل پلاس و اینستاگرام و توییتر از رونق می افتاد و برمی‌گشتیم به عصر ساده ی نامه های دستنویس و بوی کاغذ و پاکت و تمبر و جوهر خودنویس...
یا با کمی ارفاق به عصر وبلاگ نویسی؛
دنیایی که توش هیچ تصویری نبود جز تصویر واژه ها.
فقط واژه ها بودن و آدم ها رو می‌شد فقط با واژه هاشون شناخت؛
واژه هایی که خودشون به تنهایی می نوشتن.
