دوشنبه، شهریور ۰۵، ۱۳۹۷

کاش همه اینا یه خواب بد باشه که تهش بیدار بشیم و بگیم چه خوب که فقط یه خواب بود؛ یه خواب بد

همیشه می گفتم یه ایرانی وقتی میگه اوضاع کار خیلی خرابه، یعنی من دارم کارم می کنم ولی نمی خوام بقیه اینو بدونن و سر از کارم در بیارن

ولی راستش الان که پنج ماه از سال گذشته به طور متوسط هر ۵ روز یه بخشنامه در مورد ارز صادر شده که خیلیاشون با قبلیا تناقض داره؛ تو این چند ماه هیشکی نمی دونست باید چی کار کنه اما ته دلش منتظر بود که این اوضاع موقتی باشه؛
این یه هفته آخر ولی دیگه مثل کسانی شدن که تیر خلاص بهشون زدن ولی هنوز باور نکردن که مردن
بس که خبر بد میاد، همه سر و بی حس شدن


تماشای آدمایی که خیلی چیزایی می دونن و صورت هاشون از بی راه حلی مات و مبهوت شده، رنج آور شده
سوال اینجاست که ما تا کی باید منتظر بشیم که یکی بیاد و اضاعمون درست بشه

پ ن.:
۱)
اگر آلوده و فاسد نیستیم باید بتونیم، یه راهی پیدا کنیم
۲)
یادم بمونه ساده ترین راه فرار کردنه
برای فرار کردن یا باید خیلی ترسو بود یا خیلی وقیح