چندین بار امتحانش کردم
این خودشه که نمی تونه حرف رو تو ذهن و دهنش نگه داره
فرض کنید یک مدیر میانی هستید بعد مافوقتون میاد تو اتاقتون، در رو می بنده و بهتون میگه باید مطلب مهمی بهت بگم؛ فعلا بین خودمون باشه. بعدش مطلب مهم رو می گه و اخرش هم می گه، فعلا کسی نفهمه تا بعد؛
نیمساعت بعد برای کاری می رید جایی و می بینید همه دارن در مورد اون چیزی که محرمانه بهتون گفته شده صحبت می کنن یا ازش خبر دارن
بعد در حالی که ذهنتونو چک می کنید که نکنه این حرف جایی از دهن شما بیرون اومده باشید و به خودتون هم اطمینان می دید که شما معمولا با آدما در مورد خبرهای شخصی صحبت نمی کنید، متوجه می شید مافوقتون خودش بندو آب داده. یعنی ازش می پرسید که فلانی موضوعو از کجا می دونست؟ برمی گرده و بهتون میگه: خودم بهش گفتم.
تو این یک سال چندین بار این اتفاق افتاده و هر بار این بازی مضحک ذهنی رو با خودم داشتم و هر بار مثل منلگ ها اول به خودم شک کردم.
پیشنهاد:
وقتی شنیدید کسی جمله شو با «بین خودمون باشه» یا هر مزخرفی مثل این شروع کرد، با پشت دست محکم بکوبید تو دهنش و خلاص.
