مي دونيد معمولي بودن خيلي كار سختيه و اينكه سعي كنيد كه يه آدم معمولي باشيد، از اون هم سخت تره. آدم معموليا خوبن، قابل اعتمادن، رفيقن حتي؛ اما عموما كسالت بارن... جذابيت ندارن... آدما فقط زماني سراغ آدم معموليا ميان كه از همه جا واموندن... فقط زماني سراغشون ميان كه ديگه گوشي براي شنيدن و فهميدن حرفا و درددلشون براشون نمونده... آدم معمولیا خودشونن؛ به ندرت پیش میاد کسی برای خاطر خودشون بخوادشون.
