سه‌شنبه، اسفند ۰۱، ۱۳۹۶

نجات زندگی انسان مثل عاشق شدن است؛ بهترین دارو در دنیا.
روزها و بعضی مواقع هفته ها پی در پی تو آواره خیابان ها می شوی و هر چیزی را که می بینی، بی انتها و نامعلوم است.
یک بار به مدت چند هفته نتوانستم زمین را حس کنم. به هر چیزی که دست می زدم، تابان تر می شد. بوق ها در کفشم نواخته می شد. از جیب هایم گل می ریخت.
با خود می اندیشیدم ای کاش فنا ناپذیر بودم.
انگار که زندگی خودت را نجات داده ای.
خدا از میان تو عبور می کند.
چرا انکار می کنی که برای یک لحظه آنجا تو خدا بودی؟


Bringing Out The Dead 1999