نمی دونم همه اینطور هستند یا فقط منم که نسبت به صدای خودم انقدر حس دافعه دارم.
موقع صورتجلسه نوشتن وقتی که به صدای خودم می رسم، بی اختیار ردش می کنم.
واقعاً برای خودم جای سواله. بین اون همه صدای مردونه و خشن و با لحجه و بی لهجه صدای من خیلی تابلوئه.
پ ن.:
من و دخترخاله ام دقیقاً صداهایی تو یه فرکانس داریم. طوری که معمولاً ما دو تا رو با هم اشتباه می گیرن.
ولی من اصلاً نسبت به شنیدن صدای اون چنین حسی ندارم.
