دلتنگی مرا تنها ماه می داند
ماهی که تو را به اشاره ساده ای با خود برد،
بی رد و نشانه.
چه خوب می دانست
درست در یک لحظه ابری می تواند تو را اینگونه از چشم من دورکند،
گویی که از ابتدا نبوده ای؛
یا آمده بودی که نمانی.
چه تفاوت می کند،
وقتی که نیست تمام آنچه هست که هست
؟
از تو برایم تنها صدایی مانده است که شجاعت شنیدنش را هم ندارم.
