*فرهاد (پاورچين): هركي يه هنري داره؛ هنر ماهم تو فن ظريف پاچه خواريه*
اين جمله رو مي خوام بدم طلاكوب بزن بالا سر يه نفر آدم تا چشمش دربياد.
پ ن.:
به زور بچه هاي دفتر رو دور هم جمع كردم، خودمم مثل مربي مهدكودك وسط همه شون نشستم پشت يه ميز كه فقط يه تلفن روشه و يه كامپيوتر كه هيچي نميشه روش نصب كرد و تنها راه استفاده ازش اينه كه با تيم ويور به كامپيوتر خودم تو طبقه پايين وصل بشه. بعد اونوقت *اين جانور* هفته اي دو روز مياد دفتر، تنها كاري كه مي كنه اينه كه حرفا و خبراي دفتر رو ببره بيرون. حق مشاوره اش هم سر ماه به سر ماه با كلي تيكه و كنايه و متلك به در و ديوار ريخته بشه به حساب حضرت اجل.
از تخصص هاي ناب ايشون همين بس كه كافيه بخوام با يكي سر يه مساله اي حرف بزنم؛ حرفم تموم نشده، سرمو بر مي گردونم با چشماي گرد شده شون مواجه مي شم كه زل زده بهمون.
البته اينم بگم؛ دسته جمعي زبان اشاره مون پيشرفت كرده و داريم به سطوح بالايي از تجربه و مهارت مي رسيم.
🤝🤛👌👋☝️👍👊🤜👈👎👉👊
در مواقع خاص هم كه كانال خصوصي تلگراممونم هست 😁😁
