يه درخت فكر نمي كنه كه يه درخته
يه درخت فقط يه درخته
و من
يه درخت نيستم
💠💠💠
این روزا خیلی می شنوم که خودت هماهنگ کن... خودت تصمیم بگیر...خودت تصمیم بگیر...
راستش انقدر درگیر جزئیات و ریزه کارها می شم، که یادم می ره همین چند جمله ساده چه دامنه ای می تونه داشته باشه. امروز سر یه مسئله ای به یکی از دخترا گفتم وسائلتو بردار بیار پشت میز جلوی من تو پارتیشن من بشین. شروع کرد به ناله که کامپیوترمو چی کار کنم... زونکن هام ... میزم... کمدم...
آخرش گفتم: من میز بزرگتر از میز خودم و یه کامپیوتر نو و پرینتر و یه طبقه از کمد خودمو دارم بهت می دم، بازم توش حرف داری؟ تقصیر منه که می خواستم جای تو رو عوض کنم که نزدیک خودم باشی. نمی خواد اصلاً برو همون سر جات بشین. ما هرچی بهت می گیم، تو یه بهانه ای داری.
یکی دیگه از دخترا برگشت به دفاع از اولی گفت، تو اگه خودت بهت بگن بری جلوی در بشینی میری؟
گفتم: بهم یه میز و تلفن و کابل شبکه بدن، برام فرقی نمی کنه کجا بشینم. همین الانشم یه جا بند نمی شم. آدم اگه برای کار انگیزه داشته باشه، دیگه ادا و اصول در نمیاره.
بهش برخورد.
رفت پیش رئیسم به گله کردن. اونم بهش گفته بود، تو اون روزایی رو که همین خانم تو 80 متر جا با 5 نفر کارمی کرد، ندیدی. الان با 400 متر فضا و جای آزاد، میز و پوزیشنت برات مهمه؟؟؟ در مورد این موضوع ها باید با خانم (آ) هماهنگ کنی. هر جور راحتی عمل کن. نظر خیلی خاصی ندارم.
هیچی دیگه تا وقتی که داشتم از دفتر میومدم بیرون، دیگه دور بر خودم ندیدمش.
