بعضي موجودات هستند كه در جمع هستن اما عموماً جدي گرفته نمي شن؛ گونه اي ازهمين گروه هستن كه ابراز خودنمايشون باي ديفالت سوسه اومدنه. يعني كل وقت خالي و پُرشونو صرف سوسه اومدن واسه زمين و زمان مي كنن؛ اصن يه وعضي!!!
اين دسته از اون تيره در ظاهر موجوداتي حواس جمع و اكتيو و در باطن آتو جمع كن و نقشه بكش هستن؛ يعني منتظرن تو يه حجم كاري كه تو داري سعي مي كني، بحران رو مديريت كني، يه نقطه ضعف ازت پيدا كنن و از همون ناحيه تا حد مرگ فشارت بدن.
حالا تصور كنين يه گونه جهش يافته اي از همين تيره آخري هم هستن كه خودشون هيچ كاري نمي كنن، ميرن تو گوش يه سري ديگه مي خونن كه آاااي هوار كه چه نشستين، فلان جا داشتن حلوا خير مي كردن و لقمه شما رو ازتون دزديدن و خودشون خوردن (يا دادن به به فلاني).
اين دسته آخر در عين حالي كه موجوديت واقعي و شخصيت مستقل ندارن، بسيار بُزدلن؛ انقد كه ترجيحشون اينه كه طبق مرام بزدل ها از پشت خنجر بزنن تا تو روت شمشير بكشن.
#تيپ_شناسي
پ ن.:
تمام ديروز داشتم به اين فكر مي كردم كه چقدر آدم احساس سبكي مي كنه، وقتي كه خودِ خود واقعيشه؛ يه موجود شش دانگ و آسوده!!!
