آخرین سنگر هر آدمي غرور اوست؛ 

وقتي غرورش شكست... شكسته است ديگر.

آنوقت است كه ديگر تضميني نيست، آن آدم همان آدم قبل بماند.

در بهترين حالت تلخ مي شود و گزنده.