دوشنبه، شهریور ۲۹، ۱۳۹۵

گاهي فكر مي كنم
كاش مثل من لحظه را مي چشيدي
مي داني 
براي من لحظه تنها باور جاده در امتداد زمان نبود
پايبندي به قراري بود كه وزنش را تاب نياورديم.
آن روز كه چشم ترت را ديدم،
آرزو كردم اي كاش هيچگاه لرزش دستانت را نمي شناختم.
اتفاقي كه افتاد اين است:
زمان من و تو را بلعيد.