زندگي جز اين نيست.
گاهي خنده، گاهي گريه؛ گاهي هم سكوت.
سكوت درخششي است پيش رويمان... در تاريكي... در ندانستنها و ترس ها؛
سكوت پژواك حرف ها و قول و قرارهاست.
سكوت درد تمام كلام هاست.
كسي چه مي داند، شايد تنها گزينه قابل دفاع باشد.
سكوت گاهي پيشدرآمد آينده است.
