مسخره است واقعاً
هميشه مي گفتم *اين حرف مربوطه كه درد داره نه حرف نامربوط*
از عصري اومدم خونه سر اينكه بهم برگشته گفته "عقده اي" اشكام بند نمياد.
به خودم مي گم، دختره خل و چل!!! شدي مثل اونوقتا كه با هم بازياي دخترت سر يه موضوع مسخره به دعوا و قهر ابدي مي كشيد كارت. خودتو جمع كن!!!
بعد اين يادم مياد تو همون دوران هر روز با پسرا از در و ديوار بالا مي رفتم و وسط كوچه دسته اي با هم خرس وسطي و زو بازي مي كرديم و خاطرم نيس با هيچ پسري حتي يك بار دعوام شده باشه.
پ ن.:
تو ذهنم اين سوال تكرار ميشه كه اگر كسي فارغ از زن يا مرد بودن همه رابطه اش رو با محيط كاري فقط بر پايه رابطه كاري تعريف كنه، كجاي اين داستان نشونه عقده اي بودنشه.
اشكالم اينه كه من تو كار كاملاً موجود موفقيم، اما تو روابط فردي بسته و خط كشي شده عمل مي كنم. همين شده نقطه ضعفم.
