براي شعرهاي عاشقانه
خواندن همانقدر بهانه است كه واژگان؛
عشق اگر كه شعر شود،
اگر كه واژه،
تا به هنگامه عاشقي در مرز شعر مي ماند؛
بر حسب يك اتفاق
پس از آن
ديگر رد زخمه اي است
كه هر لحظه
به هر بهانه اي
ترانه اي تازه مي سازد.
