یکشنبه، خرداد ۰۹، ۱۳۹۵

خطر دایورت

یک رئیس خاصی دارم که تحت هیج عنوانی جواب تلفن نمی ده مگر اینکه مورد اورژانسی باشه.
حالا تو این وانفسا من شدم استثنای این ماجرا.
بقیه هم اینو فهمیدن؛ می خوان بهش پیغام بدن، می گن واسه فلانی فلان اس ام اس رو بده، فلان پی ام رو بده، فلان نامه رو ایمیل کن 
چرا؟ چون جواب تو رو می ده.

این طور که داره پیش می ره، تا چند وقت دیگه می خوان فحش خاردار هم واسش بفرستن، می گن تو براش بفرست، جواب تو رو می ده

:/

پ ن.: 
تنها کسی که تو این دوازده ساله یک کلام نشنیدم از کسی بد بگه یا پشت کسی صفحه بذاره یا حتی غیبت کنه، همین رئیس خاصه.

تجربه 5 ساله من تو کار کردن مستقیم باهاش این بوده که اگر استعداد داشته باشی، می تونی در کنارش رشد کنی، وگرنه از همون اول دایورتت می کنه که خوشگل بری تو دیوار و بفهمی که داره این بلا سرت میاد.