سر دو تا چيز هميشه با مامان خانم بحثم ميشه و هيچكدوم كوتاه نمياييم:
١- تلفن جواب دادن سر ميز غذا
يعني جدا از اوني كه ميذاره سر ظهر يا موقع شام زنگ مي زنه، يكي به مامان من بگه بعدا هم مي توني جواب بدي، اگر متوجه شد!!!! توجيهش اينه كه: "شايد يكي كار واجبي داشته باشه".
خو مادر من! هركسي كار واجبي داره، زنگ بزنه آتش نشاني خو!!! تو كه مي دوني، كل مطلبشون "سلام حالت چطوره خوبي؟ ه؛ كمِ كم ٤٥ دقيقه هم طول مي كشه كه آخرش هم مطمئن بشن، مراسم صله رحم روزانه انجام شده و ول كنن.
٢- موبايل روشن يا رو ويبره اونم موقعي كه مي خواد به خودش لطف كنه و رضايت بده و يه كم بخوابه.
بازم توجيهش اينه كه: "شايد يكي كار واجبي داشته باشه".
اين از اون يكي بدتره.
تازه كار هم واسه من ميسازه. مجبورم مي كنه مثل دزدا برم سروقت گوشيش و خودم خاموشش كنم.
پ ن.:
برسه به دست مخاطبان خاص:
- تلفن مال كار واجبه؛ نه احوال پرسي.
- خبر مي خواي بگيري، روزنامه بخون چه مي دونم تلويزيون ببين، كانال تلگرام چك كن.
- وقتي كسي گوشيشو جواب نمي ده، يعني در دسترس نيس. نشين واسه خودت داستان بساز كه شماره منو ديد جواب نداد؛ هر وقت بتونه زنگ مي زنه. انقد ديگه آدم شعور داره
- مامان ها حس وظيفه شناسيشون زياده؛ (رو مخ هستن در واقع) شما سوء استفاده نكنيد.
