سکانسی هست در ابتدای فیلم possessed که خیلی وقته ذهنم رو به خودش مشغول کرده. در واقع یک تجربه مشترک که برای هرکسی ممکنه پیش اومده باشه.
داشتم فکر می کردم، ما با گناهانمون زندگی می کنیم و این اصلی از زندگی همه ما آدم هاست. در واقع متوجه می شیم که دیگه تو زندگی شکارچی نیستیم، بلکه طعمه ایم. وقتی سنمون بالا می ره یک چیز رو خوب می فهمیم:
اینکه هر کدام از ما تو زندگیمون کاری کردیم که باعث شرمساریمون شده و مجبوریم تا آخر عمر باهاش زندگی کنیم و هیچ راه چاره ای هم براش نداریم.
داشتم فکر می کردم، ما با گناهانمون زندگی می کنیم و این اصلی از زندگی همه ما آدم هاست. در واقع متوجه می شیم که دیگه تو زندگی شکارچی نیستیم، بلکه طعمه ایم. وقتی سنمون بالا می ره یک چیز رو خوب می فهمیم:
اینکه هر کدام از ما تو زندگیمون کاری کردیم که باعث شرمساریمون شده و مجبوریم تا آخر عمر باهاش زندگی کنیم و هیچ راه چاره ای هم براش نداریم.
Possessed -2000
Director: Steven E. de Souza
