بعضی آدم ها تصوری از خود دارند به غایت کمال گرا و تمام شده؛
گویی که تافته جدا بافته اند از دیگران.
اما از مرام این دنیا بی خبرند.
این دنیا در سکوت خود چنان ورق زندگی آدم ها را بر می گرداند که فرصت نمی کنند، بفهمند "چرا" چه برسد به اینکه سوال خود را بر زبان بیاورند...
اینجا سرزمین غریبی است؛ نادانسته هایش بسیار و دردهایش ریشه دار است.
اینجا از دنیا نمی رود کسی مگر به همان گناهی که با آن دیگران را قضاوت کرده است.
گویی که تافته جدا بافته اند از دیگران.
اما از مرام این دنیا بی خبرند.
این دنیا در سکوت خود چنان ورق زندگی آدم ها را بر می گرداند که فرصت نمی کنند، بفهمند "چرا" چه برسد به اینکه سوال خود را بر زبان بیاورند...
اینجا سرزمین غریبی است؛ نادانسته هایش بسیار و دردهایش ریشه دار است.
اینجا از دنیا نمی رود کسی مگر به همان گناهی که با آن دیگران را قضاوت کرده است.
