تنهایی
هراس
و همه چیزهایی که تو می گذاری و می روی؛
تنها به این خاطر که تصویر خاطره ی نه چندان دورت ویرانه نشود،
يا ردِ روياي دوري جايي كنار ذهنت باقي بماند، اما باور نداشته باشي، مالكش خودت هستي ...
شاهکار نیست، اگر نخواهی که دیگر نباشی؛
اما گاهی مثل خیلی چیزهای دیگر، تحمل یک درد از درک ناتوانی از یک ساختن دوباره آسان تر است.
