يه مرحله اي تو زندگي هست كه آدم فقط يه مسير مستقيم رو بي هدف ميره به هواي تقدير
بعد يه اتفاق، يه حادثه، يه جرقه، متوقفش مي كنه
مي ايسته تو اون مقطع كه بفهمه مي خواد چي كار كنه؛ دو حالت پيش مياد؛ يا نمي پذيره و راه خودشو مي ره و يا مي پذيره و ...
آدم تكليفش با حالت اول معلومه؛ نه گفتن با اينكه سخته اما بلاتكليفي نداره.
حالت دوم اما با خودش موج مياره...
تو اين زندگي نبرد با موجي كه تلاش مي كنه از تو يه آدم ديگه بسازه، بزرگترين نبرد دنياست. نبايد از كنارش بي اعتنا بگذري.
وقتي آدم مي پذيره با موجي همراه بشه، اولين و بديهي ترين تغيير زندگيش پايبندي است.
