شايد راه رسيدن همين باشه

هميشه اتفاق ها بزرگ زندگي 

اونجايي رخ مي دن كه تمام وجود آدم پر از نشدن، نخواستن و نرسيدنه.

جايي كه پر از ترسي؛

پر از هراس "نه" هاي گذشته؛

پر از زخم هاي عميق و ريشه اي كه به هر بهانه اي سرباز مي كنن؛

دنيا اگر هميشه به ميل تو بود، بايد بهش شك مي كردي.

گاهي فكر مي كنم، زندگي مثل گاز زدن فلفل چيلي مي مونه؛ بعد از گاز دومي و سوميشه كه تازه گرما و طعم مطبوعش تو تمام وجودت مي دوه.

بذار آدما تا مي تونن سنگ و تلخ و بسته باشن

تو از نژاد چشمه باش!!!