جمعه، اردیبهشت ۱۱، ۱۳۸۸


وقتی که روح تلخ می شود تلخ می ماند. کاری نمی توان کرد. تلخی انگ است. داغ است و مهر و نشانه ست. می ماند. می شود هویت انسان. مانند رنگ چشم. هرچند رنگ چشم دنیا را رنگی نمی کند ولی تلخی... تلخی تصویرهای تلخ می سازد. تلخی تصویر واقعیت است. تصویر روی شیشه ی مات تو، وارونه، کوچک تر از واقع

ابراهيم گلستان