اين چند روز كه فيلم Next رو ديدم و دارم بهش عمیقا فكر مى كنم، به اين نتيجه رسيدم كه ما كافيه فقط زمانى رو جلوتر از آينده ببينيم (تایمش هم مهم نیست؛ اصلا بگو یک ثانیه)؛ امكان نداره دست به تغيير جزيياتش نزنيم.

امكان نداره كه برابر سرنوشت خودمون مقاومت كنيم و بذاريم همه چى به روال خودش بره جلو؛

مطمئنم براش توجيهاتى داريم (يا بهتر بگم مى سازيم) كه از نظر خودمون منطقى ترين ماجراى دنياست.