بهش گفتم، اگه مي خواي يه تغيير درست و حسابي ايجاد كني، يه حكم درست و درمون بگير. تغيير وقتي ايجاد مي شه كه زير پات محكم باشه و ديگران هم معني "بايد" رو بفهمن.
گفت: راستش من مي خواستم با چند تا دوره شروع كنم و نتيجه واقعي كار علمي رو نشونشون بدم. اما دارم فكر مي كنم حرفت درسته. من همين الانم طرح يه بخش پژوهشي قوي رو دارم و مي تونم برات آماده كنم. ما دو سال وقت داريم كه يه كار اصولي با هم انجام بديم. فقط دارم بهت مي گم، وقتتو الكي با برنامه هاي بي خودي پر نكن. بذار ذهنت آزاد باشه براي كار خودمون.
پ ن.:
با نگاهي بدبينانه، لابد نامبرده منو يه چيزي در حد علفي مي دونه كه ميشه روي صخره مشت كرد و ازش بالا رفت.
با نگاه خوشبينانه هم انگار نه چك زده نه چونه من يهويي جزئي از تيمش شدم؛ ديگه خبر نداره، چه مفلوكانه دو خط نامه مي خوام بنويسم، عزاي عظمي ورم ميداره، بس كه وسطش از هر طرف صدام مي كنن.
اصلاً چشمم كور!!! تقصير خودمه كه بلند - بلند فكر مي كنم.
😑
