گاهي يادمون مي ره كه زندگي يه كتاب يا يه نمايشنامه نيست كه همه كاراكترهاي اونو يه نويسنده نوشته باشه.
زندگي مثل يه ورك شاپ مي مونه. هر كسي يه گوشه ي اونو مي گيره و اتود خودشو مي‌زنه؛ هر كسي توي اون يه نقشي داره و نقش خودشو داره؛ نقش ها روي هم تاثير مي ذارن، اثر هم رو خنثي مي كنن يا حتي تركيب.
و هر لحظه داستان تغيير مي كنه.
