گاهى چقدر غروب جمعه سنگين است
به تو فكر مى كنم
با تو حرف مى زنم
گاهى خاطره اى از تو مرا مى خنداند
گاهى با تك بيتى از شاعرى بر روي ديوار اتاق به يكباره مى گريم
اما اتفاق تازه اى نمى افتد؛
چرا انقدر سكوت تو سنگين است؟
چه نزديكى عجيبى دارى با غربت جمعه ها
با نبودنت اتفاق ها هم ديگر بهانه اى براى غافگيرى كسى را ندارند.
