جمعه، اردیبهشت ۲۴، ۱۳۹۵

پریزاد

مرا پرسی که چونی بین که چونم
خرابم بی خودم مست جنونم
پری زادی مرا دیوانه کرده است
مسلمانان که می داند فسونم
ز هجرت می کشم بار جهانی
که گویی من جهانی را ستونم
به صورت کمترم از نیم ذره
ز روی عشق از عالم فزونم
یکی قطره که هم قطره است و دریا
من این اَشکال ها را آزمونم
درون خرقه صد رنگ قالب
خیال باد شکلِ آبگونم
غلط گفتم مزاج عشق دارم
ز دوران و سکونت ها برونم

#مولوی-بخوانیم