بعضی آدما تخصصشون خراب کردن حال آدمه. استعداد عجیبی دارن تو زق زق و نک و نال.
این جور موجودات رو باید که از متن زندگی حذف کرد، و گرنه خودخواهی شون چنگ می دازه دور گلوت و در نهایت خوکامگیشون راه نفست رو می بنده.
حالا
اگر
به دلایلی
نشه که حذف بشن،
برای همیشه زخمشون رو دل آدم می مونن و تبدیل می شن به دمل چرکی که با کوچکترین تلنگری می ترکه و زهرش رو به جونت می ریزه.
و چقدر این جنگ دردناک و تلخه.
چکار می تونی بکنی وقتی وجود سرکشت در حال طغیانه و "باید" آروم بمونی؟؟؟
:/
