دوشنبه، آذر ۱۶، ۱۳۹۴

اندوه و شادي...
گاه لحظه اي درمي ماني
كه تو سرانجام كداميك را در آغوش خواهي گرفت؛
هر جا كه مي روي
رد پايي از تو بر خاك مي ماند،
اما
آخر كار...
هر يك از اين دو را كه در بر مي گيري 
ردپاي بر جاي مانده از تو
عميق تر و عميق تر مي شود.
ردپا مي ماند...
و 
پژواك صدايي كه روزي تو را به اين هماغوشي كشانده
تنها بر روحت حك خواهد شد.