اين روزها سر از كار خدا كه هيچ، سر از كار خودم هم در نمي آورم:
انقد عمر كرده ام كه بدانم فصل ها براي درختان تكرار مي شوند
اما براي انسان نه
اين روزها آرزوهايم را كه مرور مي كنم، دلم مي گيرد؛
از خودم
از خودم
از خودم
فكر مي كنم آنچه آدمي را ويران مي كند، تنها حوصله هاي اندك و خاطرات بسيار و خروشان است؛ وگرنه آدمي به اميد و آرزو زنده است.
