زمانی هست که آدمی از روی نادانی دست به کارهایی می زند که نه آن لحظه بلکه زمانی بعدتر می فهمد که چقدر ظالم است 

و چه ظلمی نابخشودنی تر از ظلم به خود

گاهی پناه بردن به خدا به این دلیل است که او تنها دستاویز آدمی است برای رهایی از عذاب وجدان

واقعیت تلخی است که ما تنها زمانی به یاد خدا می افتیم که گند بزرگی به بار آورده ایم