گاهی هم می شود
تمام دلخوشی آدمی در نشنیدن یک صدا خلاصه می شود... 
تنها به یک امید
که نترسی از آنچه که نمی دانی
که دوباره اشتیاقش همانی باشد که روز اول

این سردی استخوان می شکند
حتی اگر تو تمام استدلال های دنیا را در کلامت جمع کنی... 
و شنیدنی نباشد.