نمي دونم چقدر ممكنه طول بكشه كه آدم يه مفهومي رو خوب و كامل بفهمه،

بفهمه كه وقتي قولي ميده، بايد هر جوري هست، پاس وايسته...

به خصوص وقتي به خودش قول ميده...

فكر كنم، بهاي سنگينيه كه آدم هميشه واسه فهميدن بايد بپردازه.

بهاي فهميدن، هميشه عمريه كه بايد بگذرونه...

اين روزا

دلم مي خواد، بازم بارون بياد...

دلم مي خواد، خيس بشم...

****

گوشه اى از ذهنم ، فریادیست ...

بغضى خاموش شايد...

مجال نيافته و نارس

...