پنجشنبه، تیر ۳۱، ۱۳۸۹

او:
حجم سنگین دلهره ، می پاشد مرا .... من تنها رقصنده ی سمفونی امشبم.

من:
عشق به اندازه ثانيه اي براي يك چشم بر هم زدن است.
در حجم اين ثانيه تصوير گاه مي ماند و گاه مي رود؛
دلهره شايد براي اينست كه مطمئن نيستي
پلكت را باز نگه داري يا ببندي؛
بماني يا بروي.