*نمی‌دانم و دوست ندارم به آن چه که همیشه اذیتم می‌کند فکر کنم دوست دارم حداقل یک مدتی خودم باشم بدون فکر به تمام حقایق مزخزف که مثل پیچک از وجودم بالا رفته و فکر کنم ریشه هایش به وجودم آسیب رسانده اینکه همیشه باید منتظر مراحل باشم تا طی بشه یا از قبل بدونم که هر رابطه ای به کجا میره نه اگه قبول دارم آدمم باید فرصت کشف به خودم بدم.
*اين نوشته پاسخي هست به يكي از نامه هاي من. كمي بعد تر حتماً مطلبي در مورد روابط بين آدم ها خواهم نوشت.
