شب، سرود مرد رهگذر

بر فراز تمام قله ها
ارامش حاکم است
به سختی می توان دم نسیمی را
بر نوک شاخساران حس کرد با
مرغکان خاموش در جنگل
اندکی صبر کن!
به زودی تو نیز آرام می گیری
گوته