آدمی را هر روز پنج- شش بار بی مرادی و رنجش پیش می اید؛ بی اختیار او و قطعاً ازو نباشد ، از غیر او باشد و او مسخر ان غیر باشد و ان غیر مراقب او باشد. زیر ا پس بد فعلی رنجش می دهد ؛ اگر مراقب نباشد، چون دهد مناسب و با این همه بی مرادی ها، طبعش مقرّ نمی شود که من زیر حکم کسی باشم (که) َخَلَق ادمَ علی صورتِهِ و در وصف الوهیت که مضادّ صفت عبودیت است، مستعار نهاده است؛ چندین بر سرش می کوبد و ان سرکشی مستعار را نمی گذارد، زود فراموش می کند این بی مرادی ها را، ولیکن سودش ندارد، تا ان وقت که ان مستعار را ملک او نکنند، از سیلی نرهد
مولوی- فیه ما فیه